O Francesco Bagnaia είναι απελπισμένος, αλλά σίγουρα όχι για την πτώση του στον αγώνα.
“Η πτώση μου έγινε στην αρχή του αγώνα αλλά αλήθεια δεν μου καίγεται καρφί! Χάσαμε ένα 19χρονο παιδί σήμερα και ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε η κατάσταση δεν ήταν σωστός.”
Ήδη ήταν δύσκολο να καβαλήσω την μοτοσυκλέτα μου χτες, μετά το άκουσμα της είδησης για τον Jason, σήμερα ήταν απλά αδύνατο ειδικά μετά την σιγή ενός λεπτού πριν τον αγώνα στην μνήμη του Jason. Δεν ήμουν ήρεμος, δεν ήμουν καθόλου ήρεμος, χάσαμε ένα παιδί!
Γνωρίζω ότι είναι πολύ δύσκολες αυτές οι καταστάσεις στη διαχείρισή τους, το νοσοκομείο έπρεπε να ανακοινώσει τον θάνατο, αλλά δεν δέχομαι το ότι πραγματοποιήθηκε σήμερα ο αγώνας. Κανείς δεν ρώτησε την γνώμη μας, εγώ είπα στον Navide (τον team manager του) ότι θα προτιμούσα να μην τρέξω αλλά από την άλλη πλευρά αυτή είναι η δουλειά μας.
Το 2016, στην Βαρκελώνη, μετά τον θάνατο του Salom ήδη ήταν δύσκολο, σήμερα όμως μετά από αυτό το λεπτό σιγής ήταν ακόμη πιο δύσκολο.
Αν θα έπρεπε να γίνει ο αγώνας σήμερα στο Mugello; Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν δύο απόψεις. Η μία λέει ότι δεν πρέπει να τρέξεις απο σεβασμό στον χαμό του συναθλητή σου. Η άλλη λέει το αντίθετο, ότι πρέπει να τρέξεις, γιατί αυτό θα ήθελε και ο Jason. Όμως δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι. Μπορεί να είμαι περισσότερο ευαίσθητος αλλά κατά τη γνώμη μου το ότι έγινε ο αγώνας ήταν λάθος και δήλωνε έλλειψη σεβασμού. Ήξερα ότι κατά τη διάρκεια αυτού του λεπτού θα υπέφερα τρομερά γιατί θα σκεφτόμουν συνέχεια το τρομερό δυστύχημα.
Αν θα ήταν πιο σωστό να αποφασίζουν οι αναβάτες για το αν θα γίνει ο αγώνας; Για μένα αυτό θα ήταν το πιο σωστό αλλά για να είμαι ειλικρινής πιστεύω ότι ήμουν ο μόνος που δεν ήθελε να γίνει ο αγώνας. Και αυτό με πληγώνει πολύ. Αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο στην δική μας κατηγορία πιστεύω ότι δεν θα είχε γίνει ο αγώνας. Ήταν μία μαύρη σελίδα η σημερινή μέρα για το άθλημα.
