Ένα άρθρο του Mat Oxley, που δημοσιεύτηκε στο www.motorsportmagazine.com
Με εννέα ήδη ολοκληρωμένους αγώνες και δέκα ακόμη μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος (θεού θέλοντος και πανδημίας επιτρέπουσας), ο Fabio Quartartaro ήδη προηγείται με 34 βαθμούς στο πρωτάθλημα του 2021. Στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της περσινής χρονιάς, ο Quartararo ήταν δεύτερος, μόλις έναν βαθμό πίσω από τον Andrea Dovizioso και η σεζόν έληξε με τον ίδιον να έχει 44 βαθμούς διαφορά από τον πρωταθλητή, Joan Mir. Με άλλα λόγια, όλα είναι πιθανά. Ο Quartararo είναι διαφορετικός φέτος και η Yamaha YZR-M1 είναι και αυτή διαφορετική.
Πρόσφατα ο ίδιος είπε: “Είμαι πιο δυνατός πνευματικά και γκρινιάζω λιγότερο”.
Φυσικά η νεοαποκτηθείσα δύναμη του Quartararo είναι σημαντική, αλλά πόση προέρχεται από μέσα του και πόση …απέξω;
Τεχνολογία και συναισθήματα
Η τεχνολογία και τα συναισθήματα είναι πιο καλοί φίλοι στους αγώνες μοτοσυκλέτας παρά στους αγώνες αυτοκινήτου. Στους αγώνες αυτοκινήτου, η τεχνολογία παίζει ρόλο 99% και 1% ο οδηγός. Στους αγώνες μοτοσυκλέτας, η τεχνολογία παίζει 70% ρόλο και η αίσθηση του οδηγού 30%.
Ο πιο πετυχημένος σχεδιαστής πλαισίων, ο Alex Baumgartel το επιβεβαιώνει.
Ο Baumgartel ξεκίνησε από τους αγώνες αυτοκινήτου και αργότερα μεταπήδησε στις μοτοσυκλέτες γιατί η πρόκληση εκεί του φαινόταν μεγαλύτερη. “Οι αγώνες αυτοκινήτου αφορούν κυρίως δεδομένα “, λέει.
“Μου αρέσουν περισσότερο οι μοτοσυκλέτες, γιατί αυτή η “μαύρη τρύπα” που συνήθως ο οδηγός αποκαλεί “αίσθηση” είναι τρομερά ενδιαφέρουσα. Διαβάζεις τα μάτια του οδηγού και καταλαβαίνεις αν η μηχανή δουλεύει ή όχι, το βλέμμα είναι αυτό που σου δίνει απαντήσεις και όχι το καταγραφικό μηχάνημα δεδομένων”.
Γι αυτό η τεχνολογία και τα συναισθήματα είναι τόσο συνδεδεμένα στις μοτοσυκλέτες. Αν ο αναβάτης δεν “νιώσει” την μοτοσυκλέτα δεν θα μπορέσει να πάρει το ρίσκο χωρίς το φόβο της πτώσης.
Όταν μπορέσει να την αισθανθεί, μπορεί να κάνει το άλμα στην επικίνδυνη ζώνη και να χορεύει όλη μέρα εκεί, σαν μανιακός. Δεν είναι όμως μανιακός γιατί η αίσθηση που έχει είναι τόσο καλή που τον προειδοποιεί πότε τα πράγματα είναι επικίνδυνα, για να αποφύγει την καταστροφή, μόλις ένα ή δύο μιλισεκόντ νωρίτερα.
Ο Quartararo είναι μία τέτοια περίπτωση γιατί η μοτοσυκλέτα του ουσιαστικά είναι η Μ1 του 2019 με κινητήρα του 2020. Οι μηχανικοί δούλεψαν με σκοπό να δημιουργήσουν μία μοτοσυκλέτα που θα έδινε στους οδηγούς την ίδια αίσθηση με την μοτοσυκλέτα του 2019.
Πώς το έκαναν αυτό; Δεν γνωρίζουμε, πιθανότατα αναθεωρώντας την ακαμψία του πλασίου, ειδικά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας και “ανακατεύοντας” τα μέρη ώστε να αναπαράγουν την ισορροπημένη Μ1 του 2019.
Προς το τέλος της προηγούμενης σεζόν, πολλοί παρατηρητές είπαν πώς ο Quartararo έχασε την πρωτοπορία στο πρωτάθλημα γιατί δεν μπορούσε να διαχειριστεί την πίεση. Ο Diego Gubellini, ο αρχηγός της ομάδας του δεν συμφωνεί.
“Πολλοί άνθρωποι μιλούσαν για την πίεση που ένιωθε ο Fabio, το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν η τεχνική κατάσταση της μοτοσυκλέτας” λέει ο Gubellini που συνεργάζεται με τον Quartararo από τότε που ο Γάλλος μπήκε στην μεγάλη κατηγορία.
“Πέρσι ήταν καταπληκτικός σε κάποιες πίστες ενώ σε άλλες αγωνιζόταν σκληρά με τα φρένα και την ταχύτητα στις στροφές. Παρόλο που η μοτοσυκλέτα του 2020 έμοιαζε πολύ με αυτή του 2019, πολλά πράγματα δεν ήταν τα ίδια και έτσι άλλαξε και η αίσθηση του Fabio πάνω στην μοτοσυκλέτα. Ο Fabio ποτέ δεν κατάφερε να συνηθίσει την μοτοσυκλέτα του 2020, ενώ η φετινή μοιάζει πολύ περισσότερο με αυτή του 2019. Βασικά, σε κάθε αγώνα αγωνίζεται για μία θέση στο βάθρο, και αυτό είναι πολύ σημαντικό στη συνολική μάχη για τον τίτλο”.
Quartararo και Lorenzo
Όταν ο Quartararo πρωτο-εμφανίστηκε στο MotoGP πολλοί έλεγαν ότι αντιγράφει την τεχνική του Jorge Lorenzo. Ναι, ο Quartararo είναι εκπληκτικά συνεπής και ακριβής αλλά δεν είναι η ρέπλικα του Lorenzo.
Η τρομερά απαλή τεχνική του Lorenzo ο τρόπος που μπαίνει στις στροφές είναι μόνο ένα από τα όπλα του Quartararo. Ο Lorenzo μπορούσε μόνο με αυτήν την τεχνική να κερδίζει τον αγώνα ενώ ο Quartararo έχει και άλλους τρόπους γιατί έχει μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα, πλεονέκτημα που παίζει τρομερά κρίσιμο ρόλο στη σημερινή εποχή που οι μοτοσυκλέτες είναι πιο γρήγορες από ποτέ και τα ελαστικά περίεργα.
“Ο Lorenzo οδηγούσε τρομερά ομαλά και γρήγορα στις στροφές”, λέει ο Gubellini. “Αυτό ήταν πολύ καλό για τη Yamaha, ιδιαίτερα με τα ελαστικά Bridgestone. Ο Fabio ειναι παρόμοιος επειδή έχει μεγάλη ταχύτητα στις στροφές αλλά το στυλ του είναι διαφορετικό”.
“Αυτό που είναι χαρακτηριστικό στον Fabio και στην νέα γενιά αναβατών είναι ότι παίζουν πολύ με το σώμα τους και έτσι κάνουν μεγάλη μετατόπιση του βάρους τους για διαχειριστούν το φρενάρισμα και την επιτάχυνση. Ο Lorenzo κινείται περισσότερο πλευρικά -αριστερά-δεξιά επειδή ο στόχος του είναι να αυξήσει την ταχύτητα στη στροφή. Ο Fabio κινεί το σώμα του περισσότερο μπροστά και πίσω”
Η τεχνική οδήγησης στο MotoGP βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη, ανάλογα με την τεχνολογία και τους τεχνικούς κανονισμούς και πάντα είναι καθήκον του οδηγού να βγάλει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων της μοτοσυκλέτας.
Η αλλαγή των ελαστικών σε Michelin και τα specs των ηλεκτρονικών το 2016 ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή στο MotoGP μετά το πέρασμα στους τετράχρονους κινητήρες των 990 κ.εκ. από τα δίχρονα 500.
Συνεπώς, αυτή η αλλαγή τεχνολογίας απαιτούσε μία σημαντική προσαρμογή της τεχνικής οδήγησης. Από το 2016, οι οδηγοί έπρεπε να κακομεταχειρίζονται τις μοτοσυκλέτες πολύ περισσότερο, επειδή τα ηλεκτρονικά – ο έλεγχος της πρόσφυσης, η αντισούζα και ο έλεγχος των φρένων – δεν ήταν πουθενά τόσο καλά όσο ήταν πριν, και επειδή τα ελαστικά ήταν πολύ πιο περίπλοκα στην συμπεριφορά.
Το να “χορεύεις” συνεχώς με την μοτοσυκλέτα σε βοηθά να κάνεις τα λάστιχα να συμπεριφερθούν καλύτερα χωρίς να ρωτάς πολλά, απλά ελαφρύνοντας το βάρος και αυξάνοντας την πίεση στο μπροστινό ή στο πίσω μέρος ανάλογα με την περίπτωση.
Quartararo και Márquez
Το να συγκρίνεις την τεχνική του Quartararo με αυτήν του Márquez είναι εξίσου έγκυρο με το να την συγκρίνεις με αυτή του Lorenzo παρά το ότι οδηγούν διαφορετικές μοτοσυκλέτες.
Άλλωστε δεν είναι σύμπτωση που και ο Márquez συνεχώς κινείται πάνω στην Honda RC213V όπως επίσης δεν είναι σύμπτωση που το δυνατό σημείο του Quartararo είναι να εκμεταλλεύεται όσο το δυνατό περισσότερο το μπροστινό ελαστικό, πράγμα που έκανε και ο Márquez εξαιρετικά πετυχημένα στα έξι πρωταθλήματα που κέρδισε.
Φυσικά, και ο Márquez και ο Quartararo χρειάζονται βοήθεια από την ίδια την μοτοσυκλέτα.
“Πέρσι η μοτοσυκλέτα δεν σου έδινε καμία αίσθηση στις στροφές, δεν ήξερες αν θα πέσεις ή όχι και έτσι τις έπαιρνες ανοιχτά”, λέει ο Quartararo. “Φέτος νιώθω πού είναι τα όρια και όταν θέλω να στρίψω, η μοτοσυκλέτα στρίβει”.
Πάλι, σε αυτό έχει τρομερή προσαρμοστικότητα ο Quartararo, ακριβώς σαν τον Márquez.
“Τα φρένα είναι ένα από τα σημαντικά δυνατά σημεία του Quartararo” λέει ο Gubellini, “αλλά το καλύτερο είναι ότι ενώ οι άλλοι οδηγοί είναι καλοί ή στην ταχύτητα στη στροφή ή στα φρένα, ο Quartararo είναι και στα δύο ταυτόχρονα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και του επιτρέπει να είναι συνεπής σε διαφορετικές πίστες με διαφορετικές συνθήκες. “
Εμπιστοσύνη
Ο Quartararo και ο αρχηγός της ομάδας έχουν αναπτύξει μία απλή στρατηγική για τους αγώνες: μην αλλάζεις συνέχεια το set-up, άσε τους άλλους οδηγούς να δοκιμάζουν τα νέα κιτ της Yamaha έτσι ώστε η μοτοσυκλέτα να μένει όσο το δυνατόν αμετάβλητη από τη μία πίστα στην άλλη.
Με αυτόν τον τρόπο ο οδηγός εξοικειώνεται όλο και περισσότερο με την μοτοσυκλέτα μέχρι το σημείο που γνωρίζει τι πρόκειται να κάνει η μοτοσυκλέτα πριν το κάνει.
Αυτό λέγεται εμπιστοσύνη. Και δεν είναι κάτι θολό ούτε κάτι μυθικό, είναι το αίσθημα που προέρχεται από το τεχνολογικό επίτευγμα του να προσαρμόζεις την μοτοσυκλέτα έτσι ώστε να “μιλά” στον οδηγό. Για άλλη μια φορά μιλάμε για την τεχνολογία που συνυφάζεται με τα συναισθήματα, είναι ο άνθρωπος και η μοτοσυκλέτα σε αρμονία.
Φυσικά ο Quartararo θα αντιμετωπίσει δυσκολίες σε κάποιους αγώνες. Οι επόμενοι δύο στο Red Bull Ring θα είναι πολύπλοκοι για την Μ1.
Στο μεταξύ, η τεχνολογία και τα συναισθήματα πιθανότατα θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν μία πολύ διαφορετική σχέση στην άλλη πλευρά του εργοστασιακού γκαράζ της Yamaha.
