Δεν τρέχουν μόνο οι μοτοσυκλέτες γρήγορα στο MotoGP, τρέχουν και τα γεγονότα.
Η συνεργασία της Yamaha με τον Maverick Vinales επίσημα έφτασε στο τέλος της, ένα τέλος κάπως απογοητευτικό σε μία σχέση που είχε πολλές καλές στιγμές αλλά που ο Vinales δεν της έδωσε άλλη ευκαιρία.
Maverick Vinales – Yamaha
Μόλις λίγες εβδομάδες πριν, φαινόταν αδιανόητο το να έρθουν σε ρήξη ο Vinales με την Yamaha. Για την ακρίβεια, ο Vinales είναι ο μοναδικός οδηγός που ζήτησε να σπάσει το συμβόλαιό του παρά το γεγονός ότι είχε νίκη σε αγώνα. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα φαίνονταν ρόδινα για τον Vinales με την νίκη του στο Κατάρ, όπως και το 2017 μετά τους 2 πρώτους αγώνες του πρωταθλήματος που ήταν ο νικητής. Όμως, όπως και το 2017, τα διαπιστευτήριά του έμειναν μετέωρα, μετά τις τεράστιες διαφορές στις επιδόσεις του που έκαναν τα προβλέψιμα να φαίνονται πλέον απρόβλεπτα. Ο Vinales απέδωσε τα αποτελέσματα σε τεχνικά θέματα που είχε με την μοτοσυκλέτα του. Η τελευταία θέση στο Sachsenring ήταν η χαριστική βολή. Για να μην είμαστε άδικοι, ο Vinales υπέγραψε με την Yamaha στην αρχή του 2020 και έκτοτε είχαμε την παγκόσμια αλλαγή που έφερε ο κορωνοϊός, δικαιολογώντας την επιθυμία του να επιστρέψει στον “γάμο”. Η Yamaha βέβαια έδειξε λίγη παραπάνω κατανόηση έχοντας τον Franco Morbidelli έτοιμο να πάρει την θέση του.
Johann Zarco – KTM
Ο Zarco και η KTM μπορούν να είναι ικανοποιημένοι μετά το διαζύγιό τους, καθώς και οι 2 προχώρησαν τη ζωή τους με καλύτερους “συντρόφους” μετά από αυτό. Ο ερχομός του Γάλλου στην ΚΤΜ βέβαια δεν ήταν εντελώς δική του επιλογή. Στην πραγματικότητα ήταν συμφωνημένο εν μέρει αφού η αγωνιστική ομάδα της Tech3 με την οποία έκλεισε το συμβόλαιο ανακοίνωσε ότι σταματά να χρησιμοποιεί κινητήρα της Yamaha και θα χρησιμοποιούσε κινητήρα της KTM. Την εποχή εκείνη η KTM έψαχνε ακόμη τα πατήματά της στο MotoGP. Το ομαλό στυλ του Zarco δεν ήταν κατάλληλο για την RC16 που ήθελε πιο βαρύ “χέρι” και λιγότερη κίνηση. Το αποτέλεσμα ήταν πολλές πτώσεις. Οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν ότι το διετές συμβόλαιο μετατράπη σε μονοετές, αμέσως μετά σε 6μηνο και τελικά ακυρώθηκε. Η σκληρή ανακοίνωση της KTM ανέφερε ότι αν ο Zarco ήταν καλός οδηγός θα είχε προσαρμοστεί στην μοτοσυκλέτα… Παρόλα αυτά κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος, η πορεία της ΚΤΜ είναι πλέον εντυπωσιακή, ενώ ο Zarco βρίσκεται πλέον στην Ducati.
Jorge Lorenzo – Honda
Ο Jorge Lorenzo θα μπορούσε να βρίσκεται σε αυτή την λίστα δύο φορές, αλλά η δυσκολία του να βρεί τις γραμμές του με την Ducati δεν τον έκανε να εγκαταλείψει, αντίθετα επέμεινε και έφερε νίκες αντίθετα με τον Valentino Rossi που δεν είχε την ίδια πορεία. Κατά ειρωνικό όμως τρόπο, όταν ο Lorenzo έκανε το μεγάλο άλμα με την Ducati είχε ήδη υπογράψει με την Honda για τις επόμενες δύο σεζόν. Αντικαθιστώντας τον Dani Pedrosa, ο Lorenzo φάνηκε να έχει κάνει μια λογικά σωστή επιλογή αλλά όταν μπήκε στην ομάδα συνειδητοποίησε ότι είχε πολλή δουλειά να κάνει για να φτάσει τον ομόσταυλό του Marc Marquez.
Ωστόσο, η RC213V ήταν φτιαγμένη στα μέτρα του Marquez και ο Lorenzo δυσκολεύτηκε πολύ να προσαρμοστεί, ενώ οι πτώσεις που είχε πριν την αρχή της σεζόν επιδείνωσαν την κατάσταση. Το οριστικό χτύπημα ήρθε στο Assen όταν ένα ατύχημα που είχε τον κράτησε εκτός αγώνων για αρκετό καιρό. Τα πράγματα δεν βελτιώνονταν καθόλου, και παρά το ότι ο Lorenzo επέμενε ότι ισχύει το διετές συμβόλαιο, ανακοίνωσε την απόσυρσή του. Είχε όμως ένα δίκιο για την Honda και αυτό φαίνεται τώρα στον αγώνα που δίνει ο Marquez να την κάνει να λειτουργεί σωστά.
Cal Crutchlow – Ducati
Αρκετοί οδηγοί έχουν περάσει από την Ducati έχοντας ευχηθεί να μην είχαν, αλλά μόνο δύο ήταν αυτοί που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν τα συμβόλαιά τους, ένας εκ των οποίων είναι και ο Cal Crutchlow.
Προσλήφθηκε για να αντικαταστήσει τον Valentino Rossi, του οποίου τα δύο χρόνια με τον Ducati δεν ήταν τόσο άσχημα όσο ανώνυμα. Ωστόσο ο Crutchlow δεν μπόρεσε να βρει το ρυθμό του και ήταν τέτοια η διαφορά του με τον Dovizioso που αντικαταστάθηκε από τον Lorenzo έχοντας κερδίσει μόνο ένα βάθρο.
Marco Melandri – Ducati
Τα θέματα που είχε ο Crutchlow δεν ήταν κάτι νέο για το πλαίσιο της Ducati και δεν ήταν τόσο έντονα όσο αυτά του Marco Melandri που αντάλλαξε μία πετυχημένη πορεία στην Honda για μία κίνηση να ενταχθεί στην Ducati στο 2008 αλλά κόλλησε στις τελευταίες θέσεις. Οι χαμηλές του επιδόσεις ήρθαν μετά από μία σειρά πτώσεων στην Jerez που επηρέασαν την αυτοπεποίθησή του. Βρήκε καταφύγιο στην Kawasaki το 2009 αλλά η εταιρεία αποσύρθηκε από τους αγώνες αφήνοντας τον Melandri στην αναμονή. Ο Melandri εξακολούθησε να αγωνίζεται με Kawasaki και, παρά την έλλειψη εργοστασιακής υποστήριξης, η μοτοσυκλέτα αποδείχτηκε ανταγωνστική και ανέβηκε στο βάθρο στην Γαλλία.
Sam Lowes – Aprilia
Ο Sam Lowes και ο Scott Redding θα μπορούσαν να γίνουν πολεμικοί ανταποκριτές την εποχή που ήταν στην Aprilia αλλά ο Lowes ήταν ο μόνος που έσπασε το συμβόλαιό του νωρίτερα. Ο συνδυασμός δυσκολίας του Lowes να προσαρμοστεί στους κινητήρες του MotoGP και μία RS-GP που φαινόταν να κάνει βήματα προς τα πίσω συνετέλεσαν στην άθλια χρονιά όπου ο Βρετανός συν τοις άλλοις, αισθανόταν αποκλεισμένος από την ομάδα. Πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα φάνηκαν από το ότι, όταν ρωτήθηκε ο Lowes σχετικά με την επιστροφή του στην Aprilia για το 2021, απάντησε “Σίγουρα όχι”, προσθέτοντας ότι “δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό να βρίσκεσαι εκεί”. Ας ελπίσουμε ότι ο Vinales θα έχει διαφορετική άποψη.
Karel Abraham, Tito Rabat – Avintia Racing
Παρόλο που ο Karel Abraham είχε την φήμη “επισκέπτη” κατά τη διάρκεια της θητείας του στο MotoGP -επτά σεζόν στο σύνολο- ο χωρισμός με την Avintia Ducati ήταν μάλλον άκομψος. Υποτίθεται ότι θα έπαιρνε μέρος στη σεζόν του 2020 αλλά την θέση του πήρε ο Zarco. Παρομοίως, ο Tito Rabat υποτίθεται ότι θα ήταν στην Avintia φέτος αλλά συμφώνησαν αμοιβαία να φύγει στο τέλος του 2020 καθώς η Ducati άφηνε να αιωρείται ότι θα έπαιρνε τον Luca Marini αλλά και μετά την παραδοχή του Ισπανού ότι δεν το διασκεδάζει πια, πράγμα που φαίνεται και από τις επιδόσεις του στο φετινό WorldSBK.
