Μήπως έχουν ξεπεραστεί κάποια όρια; 

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Mat Oxley με αφορμή το μοιραίο δυστύχημα που κόστισε τη ζωή του Ηugo Milan.

Το μοιραίο δυστύχημα στην Αragon την περασμένη Κυριακή θα πρέπει να ταρακουνήσει τους υπεύθυνους των αγώνων μοτοσυκλέτας και θα πρέπει επιτέλους να γίνει μία συζήτηση για τα ελάχιστα όριο ηλικίας. 

Το επιχείρημα “έφυγε από αυτή τη ζωή κάνοντας αυτό που αγαπούσε” πιστεύετε ότι θα μπορούσε να ειπωθεί για ένα παιδί 13 ετών; Σε ποια ηλικία λοιπόν θα πρέπει να επιτρέπεται σε ένα παιδί να συμμετάσχει σε αγώνες μοτοσυκλέτας (όχι minibikes); Πρέπει κάπου να μπει ένα όριο. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα CEV junior δέχεται παιδιά από 14 ετών, η ελάχιστη ηλικία για το Red Bull Rookie είναι τα 13 χρόνια ενώ τα Talent Cups σε Ασία, Ευρώπη, Ηνωμένο Βασίλειο δέχονται παιδιά 12 ετών. 

Σε πολλές χώρες τα παιδιά στα 16 τους χρόνια κάνουν ένα σοβαρό βήμα προς την ενηλικίωσή τους, για παράδειγμα τα 16χρονα στην Βρετανία επιτρέπεται να κάνουν συναινετικό σεξ, να παντρευτούν, να πάνε στον στρατό και να εργαστούν με πλήρη απασχόληση εάν έχουν εγκαταλείψει το σχολείο. Με άλλα λόγια, μέχρι να γίνουν 16 ετών θα πρέπει να επικεντρωθούν στην εκπαίδευσή τους και στον αθλητισμό. 

Η μοτοσυκλέτα δεν είναι ένα άθλημα σαν όλα τα άλλα. Έχει ένα στοιχείο σημαντικά επιπλέον κινδύνου. Το ράγκμπυ είναι ένα επίσης επικίνδυνο άθλημα για αυτό η διοίκηση του αθλήματος έχει επιβάλει κανονισμούς στους μικρούς παίκτες, μειώνοντας την σωματική επαφή και συνεπώς την πιθανότητα σοβαρού τραυματισμού.  

“Η πίεση σε ένα 12χρονο παιδί να κερδίζει στους αγώνες είναι τεράστια και αδιαμφισβήτητη”.

Και όμως στους αγώνες μοτοσυκλέτας επιτρέπεται σε 12χρονα παιδιά να οδηγούν μοτοσυκλέτες παρόμοιες με αυτές της Moto3. Το γεγονός ότι οδηγούν στις ασφαλέστερες πίστες του κόσμου είναι υπέροχο -και πιθανώς τα παιδιά να πιστεύουν ότι είναι ασφαλή γι’ αυτόν τον λόγο- αλλά τα πρόσφατα γεγονότα μας δείχνουν ότι αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του. Θα έπρεπε λοιπόν να μπει ένα ελάχιστο όριο των 16 χρόνων σε πρωταθλήματα όπως το CEV, το Red Bull Rookies Cup και άλλα παρόμοια; Μπορεί η διαφορά να μην είναι τεράστια αλλά είναι αρκετά σημαντική. Αν μπορείς να πας στο στρατό στα 16 σου γιατί να μην μπορείς να οδηγήσεις μοτοσυκλέτα; Έχουν χάσει τη ζωή τους παιδιά και σε αγώνες minibikes αλλά σίγουρα συνολικά οι θάνατοι θα ήταν λιγότεροι αν τα μικρότερα παιδιά περιορίζονταν σε μικρότερης ιπποδύναμης μοτοσυκλέτες. 

Andreas Pérez

Αν αυξηθεί το ελάχιστο όριο ηλικίας για τους αγώνες μοτοσυκλέτας στα 16 χρόνια, ίσως τότε να πρέπει να αυξηθεί το όριο της συμμετοχής σε Grand Prix στα 18, όπως ήταν παλιά. Τι θα χαθεί αν γίνουν αυτές οι αλλαγές; Τίποτα στην πραγματικότητα. Όλο το grid θα ήταν γεμάτο στους αγώνες μοτοσυκλέτας όπως αντίστοιχα θα ήταν γεμάτο στους αγώνες minibikes. Και έτσι όλοι αυτοί που βγάζουν χρήματα από τα πρωταθλήματα, θα συνέχιζαν να βγάζουν χρήματα. 

Στο πλαίσιο αυτών των σκέψεων, εγείρεται ένα αλλο ερώτημα: Γιατί τέτοια βιασύνη; Τι κέρδος υπάρχει φέρνοντας παιδιά σε επαγγελματικούς αγώνες στην ηλικία των 12, 13, 14 ή 15 ετών; Τίποτα ιδιαίτερο. Όμως η μείωση των ελάχιστων ορίων ηλικίας έχει αλλάξει το άθλημα. Οδηγοί που δεν έχουν υπογράψει συμβόλαιο με κάποια ομάδα μέχρι τα 14 ή τα 15 τους κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθούν εκτός παιχνιδιού. Έτσι λοιπόν η πίεση σε ένα 12χρονο ή 13χρονο να κερδίσει έναν αγώνα είναι τεράστια και αναμφισβήτητα πολύ μεγάλη για να μπορέσουν να την αντιμετωπίσουν πολλά από αυτά τα παιδιά.

Το άθλημα είναι εξαιρετικά “καυτό”, και γι’ αυτό κάποιος θα πρέπει να χαμηλώσει την θερμοκρασία. Και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να αυξηθεί το ελάχιστο όριο ηλικίας. Πέρα από την φρίκη και τον πόνο που βιώνει η κάθε οικογένεια των παιδιών που χάθηκαν σε τέτοια φρικτά δυστυχήματα, ο επόμενος σημαντικός παράγοντας είναι το πώς μας βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος. Πες σε κάποιον μη-μοτοσυκλετιστή ότι ένα παιδί 14 ετών σκοτώθηκε σε έναν αγώνα μοτοσυκλέτας και το πιθανότερο είναι να τρομοκρατηθεί. Πώς είναι δυνατόν! θα αναρωτηθεί. 

Έχει σημασία αυτό; Δεν μπορεί να μην έχει αρνητική επίδραση στο άθλημα γενικότερα, και αν πιστεύετε ότι είναι καλό να προωθείται ευρύτερα αυτό το άθλημα, τότε αυτοί οι θάνατοι παίζουν μεγάλο ρόλο. 

Πόσοι είναι οι γονείς που διαβάζοντας τις τραγικές ειδήσεις για τον Millán και τον Pérez αποφασίζουν να μην αγοράσουν ποτέ σκούτερ στο παιδί τους; Από την άλλη πλευρά, πόσες είναι οι εταιρείες που διαβάζοντας τα τραγικά νέα αποφασίζουν ότι αυτό είναι ένα άθλημα που δεν θέλουν να επενδύσουν; Ίσως οι αγώνες μοτοσυκλέτας να προσέλκυαν περισσότερους χορηγούς αν φαίνονταν λιγότερο βάρβαροι στον κόσμο. Και μην κατηγορείτε τα ΜΜΕ γι’ αυτές τις ειδήσεις, είναι πολύ σημαντικές.

Ένα τελευταίο θέμα είναι το πρόβλημα της απόστασης μεταξύ των αγωνιζομένων στους αγώνες, κυρίως στην Μoto3 και την Supersport300. Μετά τους τεχνικούς κανονισμούς που άλλαξαν για να προσφέρουν περισσότερο θέαμα στο κοινό, ο κίνδυνος αυτός έχει αυξηθεί πολύ. Ειδικά στις κατηγορίες Moto3 και Supersport 300, κατά τη διάρκεια του αγώνα μαζεύεται ένα μεγάλο μπουλούκι που ο ένας απέχει από τον άλλον μερικά εκατοστά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η πτώση κάποιου να είναι τρομερά επικίνδυνη καθώς οι υπόλοιποι οδηγοί δεν έχουν χρόνο να αντιδράσουν. Τέτοια ατυχήματα έχουν αρχίσει και γίνονται συχνά. Μην ξεχνάμε ότι με αυτόν τον τρόπο βρήκαν τραγικό θάνατο και ο Millán και ο Pérez αλλά και ο Jason Dupasquier. Ο Pedro Acosta είχε εμπλακεί σε ένα παρόμοιο περιστατικό πριν κάποιο καιρό κατά τη διάρκεια της προπόνησης, με αποτέλεσμα έναν τραυματισμό στην μέση του. Οι οδηγοί είναι αυτοί που συνήθως κατηγορούνται σε παρόμοια ατυχήματα αλλά ο λόγος είναι οι τεχνικοί κανονισμοί. 

Οι αγώνες μοτοσυκλέτας (και minibikes) δεν θα είναι ποτέ ασφαλείς. Πράγματι ένας από τους λόγους που μας αρέσουν οι αγώνες είναι αυτός ακριβώς ο κίνδυνος. Τώρα όμως είναι καιρός για την Dorna και την FIM να θέσουν τον προβληματισμό για τα ελάχιστα όρια ηλικίας συμμετοχής στους αγώνες. Εάν δεν το κάνουν, θα έχουν αποτύχει να είναι συνεπείς στο καθήκον της προστασίας που έχουν αναλάβει απέναντι στα παιδιά. 

Απάντηση