Με εννέα αγώνες πίσω τους και δέκα (μπορεί και όχι) μπροστά τους, οι 22 αναβάτες του MotoGP μπορούν στις καλοκαιρινές τους διακοπές να κάνουν μία αποτίμηση του πρώτου μισού της σεζόν.
Πράγματι, υπήρξαν νικητές και ηττημένοι.
Νικητής: Fabio Quartararo
Στο τέλος της σεζόν του 2020 ήταν δύσκολο να πει κάποιος αν ο Fabio Quartararo έπρεπε να ανήκει στους νικητές ή στους χαμένους. Νικητής σε τρεις αγώνες σε μία (ομολογουμένως καλά χρηματοδοτούμενη) Yamaha, μόλις στην δεύτερη σεζόν του στο MotoGP, θα έπρεπε να γιορτάζει ως κερδισμένος. Άφησε όμως ένα άνετο προβάδισμα που είχε στην αρχή, έκανε αρκετά λάθη στο τέλος της σεζόν και τελικά ξεπεράστηκε από τον ομόσταυλό του Franco Morbidelli.
Πράγματι ο Quartararo κατέρρευσε το 2020 καθώς η ανασφάλεια κυρίευσε το μυαλό του και τα λάθη την οδήγησή του, (κατανοητό λόγω της ηλικίας και της εμπειρίας του), παράγοντες που ισχύουν ακόμη καθώς είναι τρομερά δύσκολο για κάποιον να αποδεχτεί ότι αντικαθιστά τον Rossi.
Και όμως δεν είδαμε μέχρι τώρα κανένα σφάλμα από τον Fabio. Η ταχύτήτά του παραμένει εξαιρετική (ξεκίνησε πρώτος-δεύτερος στους οκτώ από τους εννέα αγώνες).
Είναι ο μοναδικός οδηγός που σε κάθε αγώνα μέχρι τώρα ήταν μέσα στους βαθμούς, ακόμα και όταν οι συνθήκες ήταν εναντίον του όπως η βροχή στο Le Mans, το φερμουάρ στην Βαρκελώνη.
Ο χρόνος θα δείξει αν επανεμφανιστούν οι δαίμονες μέχρι το τέλος της σεζόν, αλλά ευελπιστούμε ότι θα μπορέσουμε να ξεχάσουμε ότι μέχρι πριν δύο χρόνια ήταν ένας οδηγός με μόλις μία νίκη στη Moto2 που επιλέχτηκε στο MotoGP επειδή ο Dani Pedrosa απεσύρθη.
Χαμένη: Honda
Η Honda υπέστη ένα τρομερό χτύπημα με τον τραυματισμό του Marc Marquez, το 2020 αλλά ο πονοκέφαλος παραμένει και το 2021.
Φυσικά ο Marquez είναι εδώ, με μία νίκη μάλιστα στο Sachsenring, έχοντας μία εξαιρετική απόδοση δεδομένων των συνθηκών. Πράγματι, ανεξάρτητα από το αν ο Marquez συμβάλλει στην ανάπτυξη της RC213V προς όφελος της Honda, ο τραυματισμός του αποκάλυψε την έλλειψη σωστής διεύθυνσης. Ως εκ τούτου υπήρξαν περίοδοι φέτος που η Honda είχε 4 αναβάτες σε τρεις διαφορετικές μοτοσυκλέτες ενώ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Marquez, ο Pol Espargaro και ο Alex Marquez είχαν φέτος τις περισσότερες πτώσεις.
Ο χρόνος θα δείξει αν ο τραυματισμός του Marquez θα δυσκολέψει την πορεία του στα επόμενα χρόνια, το σίγουρο όμως είναι ότι τα προβλήματα στην Honda είναι πολύ πιο ουσιαστικά απ΄ό,τι φοβούνταν στην αρχή.
Νικήτρια: Ducati
Υπήρξε ένα σημείο που η Ducati, μετά την αποχώρηση του Andrea Dovizioso που έμοιαζε να μην μπορεί να έχει αυτούς που στόχευε για το 2021. Ως εκ τούτου “αναγκάστηκε” να πάρει ως οδηγούς τον Jack Miller και τον Pecco Bagnaia στην εργοστασιακή της ομάδα. Η αλήθεια είναι ότι μόνο η Ducati δεν είδε την ευκαιρία που είχε παίρνοντας αυτούς τους “διψασμένους” για νίκη οδηγούς.
Και οι δύο οδηγοί ανταποκρίθηκαν άριστα στην πρόκληση και μάλιστα, ενώ ο Miller είναι αυτός που έχει ανέβει δύο φορές στο βάθρο, ο Bagnaia είναι αυτός που αναμφισβήτητα ξεχωρίζει. Παρόλο που δεν έχει κερδίσει ακόμα κάποιον αγώνα, και υπάρχουν κάποια θέματα που προδίδουν την σχετική απειρία του, την ημέρα του αγώνα είναι ίσως ο μόνος αναβάτης που μπορεί να “χτυπήσει” τον Quartararo. Αν δεν είχε την πτώση στην αρχή του αγώνα στο Mugello θα ήταν ακριβώς πίσω από τον Quartararo και αναμφιβήτητα πολλά θα είχαν συμβεί. Τα εύσημα όμως πρέπει να δοθούν στην Ducati που έχει εξελίξει μία δύσκολη GP20 σε μία σαφώς καλύτερα διαχειρίσιμη GP21 που πάει σφαίρα στις ευθείες.
Χαμένη – Suzuki
Είναι πολύ δύσκολο να κατατάξει την Suzuki στους χαμένους αλλά μετά τον καταπληκτικό τίτλο του 2020 φαίνεται φέτος να πληρώνει το τίμημα μιας συντηρητικής προσέγγισης που έχει επιλέξει ως άμυνα.
Πράγματι, ενώ η GSX-RR δεν φαίνεται να είναι πιο αργή, οι νίκες των αντιπάλων χρησιμεύουν για να μειώσουν τα δυνατά της σημεία και να επισημάνουν τις αδυναμίες της. Βέβαια, ο πρωταθλητής Joan Mir έχει μία καλύτερη σεζόν από αυτή που υποδηλώνει το χαμηλό του προφιλ. Ήδη έχει ανέβει τρεις φορές στο βάθρο. Όμως για ακόμη μία φορά οι οδηγοί της, βρίσκονται εγκλωβισμένοι από την αδυναμία της Suzuki να παράγει θερμότητα στα ελαστικά με το μέσο όρο στα προκριματικά να είναι χαμηλότερος από του 2020.
Όσο για τον Alex Rins, ο Ισπανός ξεκίνησε την σεζόν γνωρίζοντας ότι είχε τον ρυθμό να χτυπήσει τον ομόσταυλό του αλλά μία σειρά πτώσεων έχουν σκιάσει την φήμη του.
Νικητής – Johann Zarco
Ένας οδηγός που δεν φοβάται ποτέ να εκφράσει τα συναισθήματα του, έχοντας εξοικειωθεί με το γόητρο ως το 2019, χαμογελώντας το 2020, ο Γάλλος δεν σταμάτησε να ακτινοβολεί και το 2021. Η δήλωσή του ότι η καριέρα του ξαναζωντάνεψε με την Ducati ίσως να είναι λίγο υπερβολική αλλά ο Zarco είναι αξιοσέβαστος γιατί έχει καταφέρει να μείνει μέσα στο παιχνίδι, και να έχει μία μεγάλη επιτυχία μετά την αποχώρησή του από την ΚΤΜ και την μετακίνησή του στην πιο “μικρή” Avintia.
Στην Pramac- Ducati ο Zarco θυμίζει σε όλους γιατί υπήρξε δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στην Moto2. Η ικανότητά του να αυξάνει πολύ την ταχύτητα στα προκριματικά και να χρησιμοποιεί στο έπακρο τα ελαστικά του στους αγώνες τον έχει καθιερώσει ως σταθερό παράγοντα στην εκστρατεία της Ducati για τίτλο. Και ενώ πιθανά να του λείπει εκείνο το 5% για να εξασφαλίσει την πολυαναμενόμενη πρώτη του νίκη τόσο για τον ίδιο όσο και για την Pramac Racing, είναι ξεκάθαρο το τι μπορείνα κάνει ο Γάλλος όταν είναι χαρούμενος.
του Ollie Barstow από το visordown.com
