Οι πτώσεις του Mick Doohan

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η λαμπερή καριέρα του Mick Doohan ξεκίνησε και τελείωσε με πτώση, με την πρώτη πτώση -σε αντίθεση με την τελευταία- να γίνεται όχι πάνω σε μία εργοστασιακή Honda GP αλλά σε μία Υamaha superbike. 

Ωστόσο αυτή την πτώση ακολούθησε η πρώτη του νίκη σε αγώνα Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, και δεν θα μπορούσε να γίνει σε πιο τέλειο μέρος για τον Doohan. Η νίκη ήρθε στο Sugo της Ιαπωνίας στην αυλή των Τεσσάρων Ισχυρών γιαπωνέζων κατασκευαστών. 

“Ήταν μια μεγάλη νίκη για μένα”, λέει ο Doohan. “Είχα πάει στην Ευρώπη νωρίτερα την ίδια χρονιά. Ο Barry Sheene βοηθούσε κάποιες από τις ομάδες να κατανοήσουν τι ακριβώς έκανα στην πατρίδα μου και είχα μιλήσει με την Suzuki νωρίτερα. Είχα δει επίσης κάποια παιδιά στο Assen, τον Giacomo Agostini και κάποιους άλλους. Τότε έτρεξα στον αγώνα στο Sugo και τότε ήταν που η Honda ήρθε και με ρώτησε τι θέλω να κάνω.”

Ο αγώνας στο Sugo ήταν ο πέμπτος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Superbike και η ομάδα αντιπροσώπων της Marlboro είχε φέρει τον σχετικά άγνωστο 23χρονο Αυστραλό Doohan για να τρέξει στον αγώνα.  

H πρώτη μεγάλη νίκη του Doohan ήταν σε αγώνα WSBK στο Sugo το 1988 με Yamaha

“Θυμάμαι ότι ήμουν λίγο θρασύς όταν πήγα εκεί”, λέει ο Doohan. “Πήγαινα αρκετά καλά στην Αυστραλία και αυτός ήταν ο πρώτος μου αγώνας στα superbike. Είχα εκπλαγεί με το πώς πήγαιναν τα Ducati. Δεν είχα ξαναδεί κάποιο Ducati με τέτοιες επιδόσεις”. 

Το πρώτο από τα δύο σκέλη ξεκίνησε μετά την βροχερή τελετή έναρξης. 

“Στον πρώτο αγώνα έβρεχε, ξεκίνησα πρώτος από την πέμπτη θέση και έπεσα στον πρώτο γύρο. Σήκωσα την μοτοσυκλέτα και κατάφερα να φτάσω στην τρίτη θέση αλλά ξαναέπεσα. Αυτό ήταν. Σταμάτησα.”

Ο Νεοζηλανδός Gary Goodfellow κέρδισε τον αγώνα και ο Doohan βγήκε 31ος, ένα αποτέλεσμα που δεν άρεσε καθόλου στον επικεφαλής της ομάδας. 

Στο στεγνό όμως ο Doohan έδειξε τι οδηγός ήταν.  Ο Fabrizio Pirovano της Yamaha πήρε το προβάδισμα στον δεύτερο αγώνα ενώ ο Doohan φαινόταν να ακολουθεί όταν άλλαξε πάλι η τύχη του με μία πτώση όχι με δική του ευθύνη. 

Ο αγώνας διακόπηκε και όταν ξεκίνησε πάλι 36 οδηγοί βρέθηκαν σε μία μάχη 22 γύρων όπου ο Doohan κέρδισε μία σημαντική νίκη με την Yamaha του. 

“Κέρδισα τον αγώνα και η νίκη ήταν σχετικά εύκολη” είπε ο Doohan. “Μετά από 2 εβδομάδες η Honda ήρθε για να υπογράψουμε. Κέρδισα τον επόμενο αγώνα στην Αυστραλία και μετά έκανα δοκιμές στην μοτοσυκλέτα GP της Yamaha. Τότε υπέγραψα με την Honda και η Yamaha δεν ήταν και τόσο ικανοποιημένη αφού το Σάββατο είχα υπογράψει με την Honda και την Κυριακή αγωνιζόμουν με Yamaha”. “Όλα όσα έγιναν στην Ιαπωνία το 1987 και το 1988 με οδήγησαν στο να τρέξω σε αγώνες GP”.

Κρίνοντας από τα κύπελα που κέρδισε, πράγματι έκανε την σωστή επιλογή. 

ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο cyclenews.com 

Απάντηση