Ο Mat Oxley είναι ανάμεσα σε αυτούς που απεγνωσμένα καλούν εδώ και καιρό τους υπεύθυνους να δώσουν μία λύση σε αυτό το φαινόμενο των θανατηφόρων ατυχημάτων που αρχίζει και γίνεται συχνό και δυστυχώς αφορά σε μικρά παιδιά. Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στο motorsportmagazine.com μετά τον τραγικό θάνατο του Dean Berta Viñales.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτή είναι η τρίτη φορά μέσα σε λίγους μήνες που γράφω γι’ αυτό το ζοφερό θέμα. Για την ακρίβεια μπορώ να το πιστέψω καθώς θάνατοι σαν αυτόν του Dean Berta Viñales στη Jerez θα είναι αναπόφευκτοι όσο το άθλημα συνεχίζεται με τις ίδιες συνθήκες στις κατηγορίες Moto3 και Supersport 300.
Έγραψα το ίδιο πράγμα όταν σκοτώθηκε ο Jason Dupasquier και το επαναλαμβάνω μετά τον τραγικό χαμό του Hugo Millán και του Viñales το περασμένο Σάββατο.
Οι κατηγορίες Moto3 και Supersport 300 -οι πιο επικίνδυνες σύμφωνα με τον Loris Baz- έχουν φτάσει σε ένα σημείο που οι ζωές των αναβατών είναι, πια, θέμα καθαρής τύχης.
Ναι, οι μοτοσυκλέτες έχουν ατυχήματα, αυτό είναι δεδομένο, γι’ αυτό και η ασφάλεια της πίστας και ο οδηγικός εξοπλισμός έχουν τόσο βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια. Όταν όμως οι πτώσεις συμβαίνουν όταν κάποιος οδηγεί ανάμεσα σε πολλούς οδηγούς, ένα μόνο πράγμα μπορεί να σε σώσει, η τύχη, και αυτό σίγουρα δεν είναι καλό.
Ο δεκαπεντάχρονος Viñales έπεσε στον αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Supersport 300 και χτυπήθηκε από τρεις διερχόμενους οδηγούς που δεν μπόρεσαν να τον αποφύγουν καθώς βρίσκονταν ακριβώς πίσω του. Κατέληξε μετά από σοβαρούς τραυματισμούς στο κεφάλι και την σπονδυλική στήλη γιατί δεν υπάρχει εξοπλισμός που μπορεί να σώσει τον αναβάτη κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Το σημερινό ποσοστό θανάτων -είτε πρόκεται για παιδιά είτε για ενήλικες- είναι απλά απαράδεκτο και είναι τρομερά λυπηρό το γεγονός ότι μετά από δεκαετίες μεγάλων προσπαθειών από την IRTA, την Dorna και τους κατασκευαστές εξοπλισμού μοτοσυκλέτας, οι αγώνες Grand Prix αυτή τη στιγμή είναι το ίδιο θανατηφόροι όσο ήταν και στο ξεκίνημα της προσπάθειας να βελτιωθεί η κατάσταση, τη δεκαετία του ’80.
Το πρόβλημα με τις κατηγορίες Moto3 και Supersport 300 είναι απλό στην κατανόησή του: οι μοτοσυκλέτες είναι τόσο παρόμοιες και τόσο εύκολες στην οδήγηση, που ακόμη και οι ταλαντούχοι αναβάτες δεν μπορούν να ξεχωρίσουν και έτσι να αραιώσει η ομάδα των αγωνιζόμενων. Αυτό επίσης δικαιολογεί το γεγονός ότι οι οδηγοί καταφεύγουν σε παράτολμη οδήγηση για να κάνουν προσπεράσεις. Φυσικά την ευθύνη της οδήγησης την έχουν οι ίδιοι οι οδηγοί αλλά ευθύνη έχουν και οι τεχνικοί κανονισμοί που τους φέρνουν σε αυτή την κατάσταση.
Δεν είναι τυχαίο που οι 15 πιο κοντινοί τερματισμοί στα 73 χρόνια των αγώνων 125κ.εκ./Moto3 δεν πραγματοποιήθηκαν από το 2012 (την εναρκτήρια σεζόν της Moto3) αλλά στις 8 σεζόν μετά το 2014, όταν καθιερώθηκε η τυχαία κατανομή κινητήρων, έτσι ώστε να έχουν όλες οι μοτοσυκλέτες ίδια απόδοση και να είναι πρακτικά κλώνοι μεταξύ τους.
Και δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο Viñales, ο Millán και ο Dupasquier έχασαν την ζωή τους με τον ίδιο τρόπο, όχι με ακραία οδήγηση αλλά απλά με πτώσεις και κακή τύχη.
Ο τρόπος πρόληψης παρόμοιων ατυχημάτων είναι επομένως απλός: προσαρμόστε τους τεχνικούς κανόνες έτσι ώστε να αραιώσουν οι αναβάτες, αλλιώς θα έχουμε και άλλες απώλειες.
Ο Dupasquier, ο Millán και ο Viñales έχασαν τη ζωή τους σε αθλητικά γεγονότα της Dorna. Έτσι λοιπόν η Dorna θα πρέπει να συνεργαστεί με την FIM για να δοθεί άμεσα μία λύση.
Τι θα γίνει; Δεν γνωρίζω.
Πριν από δύο εβδομάδες ο Deniz Öncü είχε μία πτώση όπου έχασε τις αισθήσεις του για δέκα λεπτά. “Ξύπνησα στο ιατρικό κέντρο” ‘εγραψε στο twitter όμως το επόμενο πρωί κρίθηκε κατάλληλος να αγωνιστεί. Περίεργη απόφαση ειδικά μετά τον θάνατο του Dupasquier, που υποδηλώνει μία συγκεκριμένη στάση από τους υπεύθυνους του αθλήματος.
Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν κάνουν καμία προσπάθεια να δουν το άθλημα απ’ έξω για να έχουν μία εικόνα από το πώς το βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος. Διότι εκτός από την τραγωδία των θανάτων αυτών, υπάρχει άλλος ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Κάθε τραγωδία, ειδικά όταν αφορά 14χρονα και 15χρονα παιδιά έχει αρνητικό αντίκτυπο στην μοτοσυκλέτα στο σύνολο της.
Πράγματι, δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταστροφή της εικόνας της μοτοσυκλέτας από τα επαναλαμβανόμενα θανατηφόρα δυστυχήματα παιδιών σε αγώνες που συγκεντρώνουν όλα τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που πρέπει να αυξηθεί το ελάχιστο όριο ηλικίας στους αγώνες που διοργανώνει η Dorna και τα παγκόσμια πρωταθλήματα.
Φυσικά η δουλειά της Dorna είναι να κερδίζει χρήματα για την εταιρεία και τους μετόχους της. Όμως είναι καθήκον της FIM να προωθήσει την εικόνα της μοτοσυκλέτας και να πείσει την Dorna να δώσει μία λύση.
Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα.
Συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους αγαπημένους φίλους του Dean Berta Viñales.
